شبی که صبح نمیشد

روز دو شنبه هفته گذشته از مجله سیبب سبز با من تماس گرفتن و برای روز چهارشنبه ساعت 11 قرار گذاشتن تا صدرا رو ببریم آتلیه و برای عکس روی جلد مجله عکس بگیره . ولی یک اتفاق بد روز سه شنبه افتاد صدرا که داشت توی خونه میدوید پاش به لبه فرش گیر کرد و با صورت روی سرامیکها افتاد و وقتی پاشد دهنش پر از خون شده بود من که خیلی ترسیده بودم با کمک مامانم دهنش رو پاک میکردیم و دیدم که هم لب پایینش و هم لثه های بالا زخمی شده بود . خلاصه با هزار زحمت صدرا رو اروم کردیم و صدرا خوابید و بعد از 2 ساعت از خواب بیدار شد و بهونه میگرفت که دهنش درد میکنه ولی خونریزی بند اومده بود .

خلاصه تا شب که صدرا مشغول بازی بود ولی شب موقع خواب وقتی برای صدرا داشتم قصه میگفتم دیدم دوباره لثه هاش خونریزی کرد و تنش هم داغ بود خیلی ترسیدم ساعت 12:30 بود که صدرا رو با باباش بردیم بیمارستان علی اصغر و اونجا وقتی جریان رو گفتیم یکی از پزشکهای اورژانس گفت که مشکوک به خونریزی مغزیه . اون لحظه من خیلی خودم رو کنترل کردم ولی داشتم غش میکردم .

امیدوارم به هیچ مادری از این خبرها ندن

خلاصه ما نصف شب دنبال بیمارستانی بودیم که تجهیزات و سی تی اسکن داشته باشه و عجب شبی بود انگار نمیخواست صبح بشه و بالا خره توی بیمارستان لاله پزشک اطفال وقتی صدرا رو معاینه کرد خیال ما رو راحت کرد و گفت اصلا همچین چیزی نیست و اصلا علائم ضربه مغزی بلافاصله خودش رو نشون میده که خدا رو شکر صدرا هیچ کدوم از علائم رو نداشت .

از خوشحالی گریه ام گرفت . خدایا شکرت پسرم رو به تو میسپارم .

و اینطور شد که قرار روز چهارشنبه کنسل شد و قرار رو برای روزی گذاشتیم که صدرا بهتر بشه